'Iets meer dan honderd bladzijden voor een boek met een onderwerp dat eigenlijk voor zichzelf spreekt!' dat zou mijn conclusie kunnen zijn van het boek 'Fouten maken (mag) moet' van Remko van der Drift. Toch is het in al zijn eenvoud treffend en een leuk boek om te lezen.
Wil je van je fouten leren dan moet je die ook durven maken, dat is de kern van 'Fouten maken (mag) moet'. Dat betekent dat je bereid moet zijn om uit je comfortzone te treden, om je kwetsbaar op te stellen om vooruit te komen.
In zijn boek besteedt Remko van der Drift onder andere aandacht aan het feit dat het maken van fouten mag. Bovendien zijn ze nagenoeg onvermijdelijk. Het wordt pas lastig als je krampachtig omgaat met de leerervaring naar aanleiding van de fouten. Daarnaast zijn fouten relatief, iets dat jij als fout interpreteert komt voort uit jouw verwachting, jouw interpretatie, jouw sociale- en/of jouw culturele context. Als je je realiseert dat fouten maken onvermijdelijk en relatief is, heb je een eerste stap gezet om ze als zinvol en nuttig te zien.
Wil je echt iets van je eigen fouten of fouten in het algemeen leren, dan moet je in staat zijn om ze vanuit een helikopterview te beschouwen. Een vraag die zich dan kan voordoen is: 'Welke les valt er te leren uit deze fout?' Maar het voorgaande kan alleen als je de nodige afstand kunt innemen en bewaren.
In het boek wordt uitgelegd dat naast perfectionisme, faalangst en zelfrechtvaardiging de neiging om te blijven zitten in je comfortzone het vierde mechanisme is om er voor te zorgen dat er geen fouten worden gemaakt. Deze comfortzone wordt omschreven als een denkbeeldige rustige plek waar je je veilig voelt en graag de dingen doet waar je goed in bent en die je kunt beheersen. Je weet dat je in je comfortzone zit als je niet veel moeite hoeft te doen voor datgene wat je aan het doen bent. Het tegenovergestelde daarvan is de panic zone, dat is de plaats waar je wordt geconfronteerd met zaken die je niet beheerst. Neem als voorbeeld je eerste rijles, je eerste aanmaning om een boete te betalen of je eerste spreekbeurt in een vreemde taal. Daartussen bevindt zich de stretch zone. Op de grens tussen deze stretchzone en de panic zone ervaar je meer stress dan voldoening, omdat daar de uitdaging het grootst is. Om als individu te groeien is er niets mis mee om af en toe jezelf eens tegen te komen zo lang de spanning niet onnodig lang voortduurt en er een leermoment aan vastzit, zodat de leerervaring je weer in je comfortzone brengt.
Om ons te prikkelen geeft Remko van der Drift een aantal passende quotes van bekende en onbekende personen, zoals van J.F. Kennedy: 'Only those who dare to fail miserably can achieve greatly' of 'We onderdrukken onze spontane opwellingen, we censureren onze fantasie, we leren onszelf als “doorsnee” te presenteren en we verwoesten ons talent – dan lacht niemand ons uit', van Keith Johnstone.
Het boek wordt verrijkt met grappige leermethodieken en groepsspelen om te gebruiken en mensen te verlokken om te reageren waardoor er ruimte voor discussie ontstaat.
In het boek sprak mij het navolgende voorbeeld mij het meest aan: ”De Baskische 24-jarige atleet Iván Fernandéz Anaya deed eind 2012 mee aan een cross-country race in Burlada, Navarra. Het ging goed en hij liep op de tweede plaats, een paar meter achter Olympisch kampioen Abel Mutai. Vlak voor de finish zag Iván dat de Keniaanse atleet, per ongeluk, zachter ging lopen. Dit gebeurde ongeveer tien meter voor de eindstreep. Abel Mutai dacht waarschijnlijk dat hij al over de finish was gelopen. Iván rende door en kwam vlak achter hem. 'Zal ik gebruik maken van de fout van Abel Mutai en hem hard voorbij sprinten en daarmee winnen?' Iván bedacht zich. Hij bleef achter Abel Mutai lopen. Met gebaren leidde hij de Keniaan naar de eindstreep en liet hem als eerste finishen.” Een daarbij passende quote in het boek luidt: 'De sleutel tot winnen? Het spel verliezen.'
Remko van der Drift daagt de lezer uit om hem te wijzen op fouten in zijn boek. Ik vond er een in de een na laatste zin van de derde paragraaf op bladzijde 76. Ik kan me echter niet aan de indruk onttrekken dat de auteur dat bewust heeft gedaan om de lezer te prikkelen!
'Fouten maken (mag) moet' is in zijn eenvoud knap geschreven en voorzien van passende illustraties en herkenbare leermomenten. Eigenlijk gewoon een leuk boek om tussendoor te lezen.
Over Dick Bos
Dick Bos (1958) studeerde onder andere Rechten aan de Erasmus Universiteit Rotterdam en Bedrijfskunde aan de NCOI Business School (MBA). Daarnaast voltooide hij naast tal van managementcursussen de opleiding tot gecertificeerd compliance officer bij het NIBE-SVV. Hij is werkzaam als kwartiermaker voor het opzetten van een Beveiligingsautoriteit binnen het ministerie van Veiligheid en Justitie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten